Εκδήλωση μνήμης για τα 81 χρόνια μετά τη θυσία των τριών ΕΠΟΝιτών Ηρώων του «Κάστρου του Υμηττού»

Δεν ήταν κάστρο. Ένα σπίτι απλό ήταν, μια μονοκατοικία σαν όλες τις άλλες που υπήρχαν στον Υμηττό.

Όμως, ο ηρωικός αγώνας τριών νεαρών ΕΠΟΝιτών απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις Γερμανών και γερμανοτσολιάδων το μετέτρεψε σε ένα εμβληματικό κάστρο του αγώνα για την ελευθερία.

«Δεν ήταν κάστρο, μ’ άντεξε σαν κάστρο», γράφει η μεταλλική ταμπέλα που βρίσκεται έξω από τη μονοκατοικία της οδού Αγραίων 47 και καλεί τον διαβάτη να σταθεί λίγο και να τιμήσει «τους τρεις ΕΠΟΝίτες, Μήτσο Αυγέρη, Θάνο Κιοκμενίδη και Κώστα Φολτόπουλο, που στις 28 Απρίλη 1944 έδωσαν την ζωή τους εδώ για τη λευτεριά της Ελλάδας».

Η θυσία των τριών παλικαριών πήρε μυθικές διαστάσεις τους τελευταίους δύσκολους μήνες της γερμανικής κατοχής και το «Κάστρο του Υμηττού» έγινε φάρος νέων αγώνων.

Δέκα ημέρες μετά τη θυσία τους η ποιήτρια της Εθνικής μας Αντίστασης Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη αποτυπώνει με το ποίημά της «Σαν θρύλος» τη νίκη των τριών νεολαίων της ΕΠΟΝ, που στις 28 Απρίλη του 1944, μετέτρεψαν ένα χαμόσπιτο του Υμηττού στο «Κάστρο» – σύμβολο του αγώνα ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

ΣΑΝ ΘΡΥΛΟΣ

Κάστρο δεν ήταν, ένα σπίτι απλό
βαμμένο απ’ τα συνθήματα του αγώνα
σαν όλα τ’ άλλα εκεί στον Υμηττό.
Μα τ’ όρισε η τύχη προμαχώνα.

Κάστρο δεν ήταν, μ’ άντεξε σαν Κάστρο.
Ολάκερη μια μέρα και βωμός
υψώθηκε κι ολόκληρο σαν άστρο
στην αίγλη του το πήρεν ο ουρανός

Τρία παιδιά, τρεις νέοι, τρεις Επονίτες
ήταν οι μόνοι άξιοι του φρουροί
και γύρω ένα φουσάτο γκεσταμπίτες,
τσολιάδες, καστροπάρτες Γερμανοί.

Κι όταν το γέρμα του ήλιου οι αντρειωμένοι
σιγήσαν πια κι αυτοί, χωρίς πνοή
προχώρησαν αργά, δειλά, σκιαγμένοι
οι πολιορκητές μες στη σιγή.

Σωρό τα πτώματα έλεγαν θα βρούνε
και βρήκαν μόνον τρία νεκρά παιδιά.
Κατάπληκτοι τα βλέπουν κι απορούνε
πούθε έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά.

Πούθε έβγαινε; Απ’ τα Νιάτα απ’ τη θυσία,
τάχεν η ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική
να ξαναγράψουν μια παλιά ιστορία
σε νέα σελίδα ακόμα πιο λαμπρή.

 Στο Κούγκι τώρα και στ’ Αρκάδι,
το σπίτι – Κάστρο στέκεται ιερό.
Κι οι τρεις λεβέντες λάμπουν κάθε βράδυ
τρίδυμα αστέρια εκεί στον Υμηττό.

Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη