Το Τμήμα Πολιτισμού – Αθλητισμού σας προσκαλεί στον Κύκλο Συζητήσεων 2024 με θέμα «Ρωξάνδρα Στούρτζα – Ιωάννης Καποδίστριας»

Δρ. Ανδρέας Κούκος

Γεννήθηκα στα Χανιά της Κρήτης το 1964, κατάγομαι όμως από την Αχαΐα και οι πρόγονοί μου συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821.
Σπούδασα νομικά στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσσαλονίκης και απέκτησα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από τη Σχολή Πολέμου Ναυτικού. Ολοκλήρωσα τη διδακτορική μου διατριβή στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ.
Εργάστηκα επί 30 και πλέον έτη στο Νομικό Σώμα των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Διδάσκω Νεότερη Ιστορία και Στρατηγική στη Σχολή Πολέμου Ναυτικού και στη Σχολή Πολέμου Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ από το 2015 συνεργάζομαι σε σειρές διαλέξεων και μαθημάτων με ελληνικά πανεπιστήμια.
Το 2010 ίδρυσα την Εταιρεία Μελέτης Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας-Ιωάννης Καποδίστριας στην οποία είμαι Πρόεδρος. Το έργο της Εταιρείας είναι κυρίως εκπαιδευτικό με παρουσίαση προγραμμάτων σε περισσότερα από ογδόντα (80) σχολεία, εκδόσεις, οργάνωση συνεδρίων και ημερίδων και συνεργασία με πανεπιστήμια, δήμους και επιστημονικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η Εταιρεία σε συνεργασία με το Μορφωτικό Τμήμα της Πρεσβείας της Κύπρου οργανώνει από το 2015 τον παλαιότερο κύκλο διαλέξεων στην Αθήνα με θέματα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας.
Επί 4 χρόνια είχα την επιστημονική επιμέλεια ιστορικών σειρών ντοκιμαντέρ στο Cosmote History. Στο επιστημονικό μου έργο περιλαμβάνονται άρθρα σε ιστορικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά.

Λίγα λόγια για τη Ρωξάνδρα Στούρτζα 

Η Ρωξάνδρα Στούρτζα γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1786 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας της ήταν ο Σκαρλάτος Στούρτζας καταγόμενος από ευγενή και πλούσια οικογένεια, και η μητέρα της Σουλτάνα Μουρούζη ήταν κόρη του Έλληνα ηγεμόνα της Μολδαβίας (1777–1782), πρίγκιπα Κωνσταντίνου Μουρούζη.

Η γνωριμία με τον Ιωάννη Καποδίστρια

Οι πρώτες επαφές τους, στα 1809, συνδέθηκαν με την παρουσία και των δύο, του Καποδίστρια με την ιδιότητα του διπλωμάτη του Υπουργείου των Εξωτερικών και της Ρωξάνδρας ως Κυρίας επί των τιμών, σε διάφορες αυτοκρατορικές δεξιώσεις αλλά και γεύματα που ο πατέρας της παρέθετε.

Από το 1811 έως το 1814 χωρίστηκαν οι δρόμοι τους.

Τέλη του 1813, συνάντησε ξανά τον Καποδίστρια στη Βιέννη και εκείνος της εξέφρασε την επιθυμία του να προσηλωθεί στην Ελληνική υπόθεση κι εκείνη του ζήτησε να μείνουν τουλάχιστον φίλοι. Μαζί θα μοιράζονταν μια κοινή προσπάθεια: της απελευθέρωσης των Ελλήνων και της μόρφωσης των Ελληνοπαίδων.

Οι φιλελληνικές πρωτοβουλίες της Ρωξάνδρα Στούρτζα

Η Ρωξάνδρα Στούρτζα υπήρξε από τα πιο δραστήρια μέλη της Φιλομούσου Εταιρείας της Βιέννης. Ενίσχυσε και χρηματοδότησε τις σπουδές των Ελληνοπαίδων οι οποίοι σπούδαζαν εκεί, καθώς και τη διαμονή τους. Το μέγαρό της στη Βαϊμάρη υπήρξε τόπος συνάθροισης των Ελλήνων σπουδαστών. Χρηματοδότησε την έκδοση της μετάφρασης στην ελληνική γλώσσα του έργου του Γκαίτε, Ιφιγένεια εν Ταύροις, το 1818 από τον σπουδαστή του Πανεπιστημίου της Ιένας Ιωάννη Παπαδόπουλο.

Πληροφορούμενη την άφιξη μεγάλου αριθμού από Έλληνες πρόσφυγες οι οποίοι είχαν φτάσει στην Οδησσό έσπευσε να εγκατασταθεί εκεί με σκοπό την οργάνωση βοήθειας προς αυτούς. Μετέφερε τρόφιμα από το κτήμα της στη Βεσσαραβία, διένειμε χρήματα και μερίμνησε για την άμεση στέγασή τους. Παράλληλα με πολλές επιστολές της προς διπλωμάτες, δούκες και ευγενείς της Ευρώπης και της Ρωσίας επιχείρησε να τους κινητοποιήσει για την Ελληνική υπόθεση. Οι πρωτοβουλίες της δεν έμεναν χωρίς αποτέλεσμα, όπως εκείνη προς τον Ρώσο πρίγκηπα Αλέξανδρο Γκαλιτζίν, υπουργό της Παιδείας, ο οποίος τέθηκε επικεφαλής επιτροπής η οποία πραγματοποίησε έρανο με σκοπό την περίθαλψη προσφύγων. Για τον καλύτερο συντονισμό της παρεχόμενης ανθρωπιστικής βοήθειας σύστησε Ευεργετικήν Εταιρείαν στην Οδησσό, ορφανοτροφείο για την περίθαλψη των ορφανών από την Επανάσταση Ελληνόπουλων. Μέσα σε αυτό ιδρύθηκε σχολείο για τη στοιχειώδη εκπαίδευσή τους. Επίσης φρόντισε και για τη δωρεάν εκπαίδευση των κοριτσιών με τη σύσταση Παρθεναγωγείου εντός μιας γυναικείας μονής.

Η Ρωξάνδρα Στούρτζα πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1844.